Aleksander I (ur. w Rzymie, zm. ok. 115 tamże) − 6. papież w latach ok. 109-115, święty Kościoła katolickiego. Jednak lista Mercatiego podaje, że jego pontyfikat trwał w latach 105-115.
Biografia[]
Nie ma zbyt wielu zapisków historycznych na jego temat. Prawdopodobnie urodził się w Rzymie, jako syn Aleksandra. Legenda mówi, że został ścięty i pochowany przy Via Nomentana. Do końca IX wieku błędnie utożsamiano go z inną postacią świętego – męczennika Aleksandra zamordowanego 3 maja około 130 na Via Nomentana. Święty Ireneusz z Lyonu wspomniał o Aleksandrze I jako piątym z biskupów Rzymu od czasów apostołów, jednak nic nie napisał o jego domniemanym męczeństwie.
Należy pamiętać, że mimo iż Aleksander I był biskupem Rzymu, tworząca się organizacja ówczesnego Kościoła nie wyróżniała go jakoś szczególnie spośród innych przywódców chrześcijan. Tak naprawdę w drugim wieku po Chrystusie słowem papież zwracano się do każdego kapłana chrześcijańskiego, a dopiero potem słowo to przylgnęło do najwyższego dostojnika Kościoła.
Wprowadził użytek wody święconej w Kościele. Przypisuje mu się też wprowadzenie obowiązku przebywania w świątyni bez nakrycia głowy dla mężczyzn. Najprawdopodobniej to on wprowadził do kanonu mszy świętej słowa On to, w dzień przed męką....
Tradycja chrześcijańska utrzymuje, że zmarł jako męczennik – został ścięty mieczem. Śmierć Aleksandra I nastąpiła w czasach panowania cesarza rzymskiego, Trajana. Aleksandra I pochowano przy Via Nomentana, leżącej na północny wschód od Rzymu. Kościół czci Aleksandra I jako świętego w liturgii 3 maja.
Ciekawostki[]
Istnieją przekazy, zgodnie z którymi około 834 jego szczątki miały zostać przeniesione do niemieckiej Fryzyngi – miejscowości uchodzącej za kolebkę bawarskiego chrześcijaństwa, z którą znowu silnie związany jest emerytowany papież Benedykt XVI.
