Kalikst I (zm. w 222 w Rzymie) − 16. papież w latach 217-222, święty Kościoła katolickiego.
Biografia[]
Kalikst był synem Domitiusa z Trastevere. W młodości był prawdopodobnie niewolnikiem Karpofora, który zlecił mu prowadzenie banku. Kalikst, który nie miał zdolności z dziedzinie finansów, doprowadził interes do bankructwa za co został uwięziony. Uwolniony został dzięki wstawiennictwu wierzycieli banku, którzy mieli nadzieję na odzyskanie pieniędzy. Po wywołaniu awantury w synagodze Kalikst został zesłany do kopalni na Sycylię. Za uwiezionymi chrześcijanami wstawił się papież Wiktor I, który sporządził specjalną listę. Mimo że Kalista nie było na liście, to zmusił on zarządcę kopalni do uwolnienia go. Po odzyskaniu wolności przez kilka lat przebywał na prowincji. Następnie papież Zefiryn ustanowił go diakonem i opiekunek katakumb.
Po śmierci Zefiryna większość społeczności chrześcijan w Rzymie wybrała Kaliksta na papieża. Mniejszość chrześcijan opowiedziała się za Hipolitem Rzymskim. Doprowadziło to do powołania pierwszego w dziejach Kościoła antypapieża. Nowy papież wykluczył z Kościoła biskupa Sabeliusza za głoszenie poglądów monarchiańskich o Trójcy Świętej. W sprawach religijnych pozwolił na odpuszczanie grzechów ciężkich i uznał ważność małżeństwa między wolną kobietą a niewolnikiem, czego zabraniało prawo państwowe. Za te decyzje był atakowany przez Hipolita i Tertuliana.
Papież Kalikst I zginął w czasie zamieszek na Zatybrzu w 222. W liturgii jest wspominany 14 października.
