Murad III (ur. 4 lipca 1546, zm. 15 stycznia 1595) – 12. sułtan Imperium Osmańskiego z dynastii Osmanów, rządzący w latach 1574-1595. Był synem sułtana Selima II Pijaka. Ojciec sułtana Mehmeda III.
Biografia[]
Murad III urodził się w 1546 roku jako syn sułtana Selima II Pijaka i Wenecjanki Nur-Banu. W 1574 roku (wieku 28 lat) został sułtanem. Za jego panowania potęga Imperium Osmańskiego zaczęła sypać. Wcześniej zdążyło się utrzymać tylko dzięki wezyrowi Sokollu Mehmedowi Paszy, którego wpływy później znacznie zmalały. Nad rządami sułtana miał też duży wpływ – harem. Za jego panowania odbył się pierwszy poważny bunt Janczarów.
W czasie jego rządów Imperium Osmańskie prowadziło wojny z Persją i Austrią. W latach 1577-1590 trwała 13-letnia wojna między Imperium a Persją, gdzie Imperium po wojnie zdobyło Azerbejdżan i Gruzję. Murad III zainteresował się pretensjami sułtana Maroka Abu Marwan Abd al-Malik I do tronu Marokańskiego. Jego wojska w 1578 roku pokonały Portugalczyków, wspierających obalonego Abdullaha al-Galib Billaha. Sułtan również zaplanował podporządkowanie sobie wybrzeża Etiopii, ale nie udało mu się tego osiągnąć. Nie miał zbyt dużych umiejętności politycznych i militarnych. Nigdy nie obrał osobistego dowództwa nad armią.
Murad III zmarł w 1595 roku (w wieku 49 lat) po 21-letnim panowaniu. Jego następcą został jego syn Mehmed III.
Ciekawostki[]
- Murad III wspierał kandydaturę Stefana Batorego na króla Polski w 1574 roku.