Historia Wiki
Advertisement


Pakistan – państwo w południowej Azji, graniczące z Indiami, Afganistanem, Iranem oraz Chinami. Stolica Pakistanu znajduje się w Islamabadzie. Kraj ma dostęp do Morza Arabskiego.

Historia[]

W starożytności na terenie dzisiejszego Pakistanu rozwijała się kultura doliny Indusu, która została podbita przez Ariów. W 518 roku p.n.e. Pakistan podbiła Persja, a w IV wieku p.n.e. Aleksander Wielki. Po rozpadzie jego monarchii rządzili tu Indo-Grecy, a następnie Indo-Sakowie. Potem nasunęły się tu ludy kusznaów oraz Heftalitów. Podbiły to jednak wkrótce Indie. Potem walczyła o to Persja oraz Indie, a w XIII wieku Mongołowie. Następnie podbił to Timur Wielki, a następnie Wielcy Mogołowie. W 1747 roku podbiła go afgańska dynastia Durrani. Rządzili tu do 1826 roku, kiedy zajęli go Brytyjczycy. W 1947 roku Pakistan ogłosił niepodległość, jako że w odróżnieniu od reszty Indii zamieszkiwali go muzułmanie. W 1971 roku od Pakistanu odłączył się Bangladesz. Od tego czasu toczył ciągłe wojny z Indiami o kontrolę nad Pendżabem i Kaszmirem oraz z oddziałami Al-Kaidy.

Historyczna nazwy Pakistanu[]

  • Republika Pakistanu (od 1947)

Advertisement