Samuel Aba (990 - 1044) – trzeci król Węgier pochodzący z dynastii Arpadów.
Biografia[]
Samuel Aba urodził się jako syn jednej z nieznanych z imienia sióstr króla Stefana I Świętego. Taką tezę zawarł w swoim opracowaniu między innymi Wacław Felczak.
Sprawa pochodzenia Samuela Aby budzi jednak pewne kontrowersje. Fakt, iż otrzymał imię po bułgarskim carze Samuelu Komitopuli, może świadczyć, że był synem Gabriela Rodomira. Jednak taka hipoteza nie jest popularna wśród historyków.
Inną teze stawia natomiast Stanisław Sroka w dziele "Historia Węgier do 1526 roku", gdzie pisze, że był synem, a nie mężem jednej z sióstr Stefana I Świętego. Swoją tezę popiera tym, że Samuel Aba był o pokolenie młodszy od Stefana I Świętego.
W wyniku pierwszego buntu pogańskiego na Węgrzech stronnictwo tak zwanych panów węgierskich wygnało króla Piotra Orseolo i osadziło na tronie Samuela Abę. Stało się to w roku 1041. Jego rządy były scharakteryzowane jako bardzo okrutne i między innymi z tego powodu większość możnych chciała usunąć z tronu Samuela Abę.
Król aby uniknąć stracenia tronu usuną ustrój feudalny, a wrócił do wspólnoty plemiennej. Swoje rządy oparł na poparciu bezrolnego chłopstwa, którzy byli wykorzystywani przez feudałów.
Sytuacja w kraju zmieniła się gdy przeciwników Aby wsparł cesarz Niemiec, Henryk III, który wraz z potężną armią oraz poprzednik królem, Piotrem Orseolo wkroczył na Węgry. W bitwie na polach Menfó w okolicy miasta Gyór w roku 1044, rozegrała się kluczowa bitwa, w której Samuel Aba poniósł śmierć.
Bibliografia[]
- W. Felczak - "Historia Węgier"
- W. Dworzaczek - "Genealogia"
- S. Sroka - "Historia Węgier w zarysie do 1526 roku"